kahretsin yalnızlıklar kaldı bana
boşlukta savrulmalar kaldı
soğuk, ıssız, bertaraf..
duvarların dardı bana..
senle sensiz surların yükselir
birde burdan yak demeler kaldığı andır...
avuçlarımda ellerin dahi yok
gör ne körpe halim dumandır
gitme ısrarına
kal demeye mecalim dahi
kalmadı dudaklarımda..
gözlerimden anlasan olmaz mı sanki?
beni anlamayacak gözlerin dahi kalmadı..
ne kadar savrulsam azdır..
kaç kadeh kalmayışlarının yerine 'sen' eder..
kalmayışların dahi kalmadı..
bir kadehe sattım
ne sen kaldın ne kalmayışların kaldı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder