İmkansız

1140.120112*
bir gün bir ördek, gölünün kenarında ağır ağır seyrederken kendi yansımasına bakarken bulur kendini. dalgalı sureti sabahların griliğinde bile capcanlı görünmektedir hep. ördek kanatlarını gererek heybetini görmek ister. olmayan heybetin görülebildiğince görür de heybetini. görür de bunu neden yaptığını düşünedurmaya koyulur. bunu ona yaptıran bir irade dışılık mı vardır? hangisi kendisidir? kendisi de dışarıdan bakılınca dalgalı bir suretten mi ibarettir? belkide gölde onun gibi bir ördek daha vardır da sadece gölün başına gidince görünmektedir ve hep taklitçidir. ya da kendisi onu taklit etmektedir. -bu bir ördek için elbette çok kafa karıştırıcı bir şey- şaşkın ördek kendinin kimseyi taklit etmediğini düşünmüştür ve göldeki suretin de hep orda gördüğü için yokluğunu bi türlü kabullenememiştir. orda düpedüz gölde yaşayan bir ikizinin olduğuna karar vermiştir artık kendince. . edindiği yeni arkadaşıyla sohbet hiç kimseye olmadığı kadar hoşuna gitmiştir de. ama birinin bu ördeğe gerçekliğin kendisi olduğunu hatırlatması gerek. "tek ve hakiki gerçeklik yalnızca sensin ördek!" "hiçbir ördek iki tane değildir!".