karanlığı takip eden sokak lambaları karanlık olmamalıydı ki.. karanlıkta aydınlığı takip edebilelim. şu an amacına bu kadar hizmet etmeyen başka bir şey düşünemiyorum.. bir de benden başka hiçbir şey..
sırtım üşümüş...
aklından geçmeye yeltenen bir ben var mı hala düşününde? -düşünmek solunumsuzluk etkisini beraberinde getirir mi? diye duraksadım... neyse ki değilmiş.
Özdemir Asaf sayfa boşluğuna karaladım..
yazmayı unutmuş bir
kalemle
boğuşuyorum..
kalktım sana
yordum;
sevmeyi unutmuş
kalbim yanıyordu
sevgiyi unutmuş
kalemdin.
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder