Şubat 13, 2017

Bugün

Bugün günlerden pazartesi, günaşırı not düşmeyeli uzunca zaman olmuş. sizinle bir parça paylaşacağım. Parçanın hemen altında yorum ile parçaya dahil olan hikaye ilgimi çekti. Hikayede Burçin intihar etti. Hikayesi üzerine üç kez parçayı dinledim.

Eylüle sevgililer günü için bir şeyler yazmalıyım. Bu tam olarak sevgililer günü yazını olmaz. Sevgiler günü yazını olur. -Sevgilerimle.. ifademle yazımı sevgilerle bitirebilirim.

Bir bakalım belki tam da burada gölgesi çalılıklara düşen yaprakları sararmış bir meşe ağacı vardır. Akşam etmek üzereyken güneş, çalılıkların önünde kalan birkaç parça kar birikmesi için kendini gösterebilmişken nereden çıkmıştı bu meşe?
Bu mevsime bir anlam veremedim. Dedim ya eylül bütün mevsimlerdir. Bu kesin bir eylül meselesidir. Bir eylül mevsimidir başıma gelen, sevgili Bob Ross.



Şubat 12, 2017

Merhaba'dır

Merhaba. iyi ya da kötü bir an paylaşmak için açılan bir pencereden merhaba'dır. Kendimi ait olmadığımı hissettiğim zamanların çokluğundan kaçmış olarak buldum. Oysa yine kar yağmış tepelerin yükseklerine. Kendi adıma bu yıl yeterince kar görmüş olduğumu söylemeliyim. Bu kez uzaktan görülmesi kâfi olur mu? Olmaz.

Bir başka açıdan yaşamanın farklı bir yolu var. Burada yaşamak yok. Daha doğrusu.. var mı, yok mu?
Burada bir 'sen' var. Aslında 'sen' yok. Sadece seslenmek..
-Seni bu denli beklemek demek bu denli kaybetmek demek hayatı; veya aramak demek.
Senden sonra kalanım yok derken tüm duyu ve duyguları bir kenara itmiş olmalıyım.
Bu nedenle hayatın sorgulanacak bir yanı kalmamıştır.(?)
Aslına bakarsan sevgili izleyici, bu bir hayat yok demektir. Sevgili izleyici mi dedim? Hay Allah.

Şöyle bir pazar günü üstü edilecek laflar mı bunlar şimdi? Eylül'e söylemem dilimin ucunda şeyi hatırladım.
Uçak bileti aldım. Üç uçak bileti.. Şimdi tekrar dönüp bunu Eylül'e söyleyemem. Size bahsettim mi? Eylül, hiç gelmeyen bir mevsimdir. Bütün mevsimlerdir, bu nedenle hem hep beklenmeye hem de hep yaşanmaya oldukça elverişlidir. Bu nedenle hayatın her bir parçasıdır Eylül.
Şimdi bunları söylediğimi bilse eminim dudaklarına bir tebessüm konmuş olurdu. Onun için binlerce tebessümüm var. Hiçbirini benimle paylaşmasa da bunu bilmeyi seviyorum.


Şimdi ölmeme ne yardım eder? Bilmiyorum.
Hayatta kalmanı sağlamayan şey ölmeni de sağlamıyor..
İşte bu noktada s.çtım. Yok olmuyorum.

-İşte bu olmadan bayım.. Yaşamıyorum.





kimsesiz


Göreceklerine hazır olmak için göreceklerini görmemen gerek.
Görmemenden sonra görebilmelisin.
Seni hala saklı tutuyorum.
Ne kadar zaman olduğunun bir önemi yok demek.
Bunun bir manasızlığını bilmelisin.
O kadar beklemişken şimdi geriye hiçbir şeyin kalmaması neden?
Nedendir bu akşamüstüler,
Sensiz ölünen?
Kelimeler ne ifade eder?
Bu, kimsenin anlayacağı bir şey değil.
Bu nedenle kimseye anlatılmadı.
Kimse sen değil
Sen'den kimse kalmadı.

Bu kadar sessiz kalışın bir manası olmalıydı.
Olmasın.
Seni aramakla geçen zaman
Yaşama değer asıl zamandı.
Bu hiç bitmesin.
Bak işte! Sensiz bir ân yokmuş.
İki kelimenin belini bükmek için son nefesimi vermek gibi
Geçen bu zaman durmuş seni beklerken.
Sözü sana getirirken
Kelimeleri taşımak ne güçmüş.

Gözlerimi açtığımda yokluksa senden kalan
Bu cümleleri bir kenara bırakmanın vakti geldi.
Cümlem nasıl başlar bunu bırakmanın ardından
Biraz suskunluk gelsin'di.

Bunu bırak, çay gelsin.